KLUSSEN EN HAMPARTY

MAANDAG 18 NOVEMBER 2024

Ook vandaag staan er weer de nodige klussen en activiteiten op het programma. Ton buigt zich onder andere over de dynamo en diens temperatuurproblemen en ik repareer het canvas en ga boodschappen doen...... in mijn eentje. Dat laatste bleek geen aanrader. Vanwege het gebrek aan digitale betalingsmogelijkheden, loop je over straat met cash, iets wat uiteraard algemeen bekend is bij de locale bevolking. Vanaf de haven tot aan de supermarkt werd ik achtervolgt door enkele zwervers.......die me vervolgens stonden op te wachten bij de uitgang van de winkel. Geen veilige situatie. Ik heb jarenlang in Rotterdam gewoond en ook daar zijn er zwervers en stond de buurt waar ik als student in woonde nou niet bepaald bekend als veilig, en toch heb ik me daar in alle jaren nooit onveilig gevoeld. Maar hier!? Hier was dat totaal anders. Ik wist niet hoe snel ik terug moest naar de boot. Een volgende keer zou ik een van de mannen meenemen. 

Einde middag verschijnen Tim en Roy op de steiger. Een emotioneel weerzien voor Ton die zijn oudste zoon ook al even niet meer had gezien. Ik had er herkenning op. We installeren ze op de boot en gaan ons voorbereiden op de hamparty. In een vlaag van verstandsverbijstering (ik kan het niet anders benoemen) had Ton de hele haven uitgenodigd (via de groepsapp) om bij ons op de boot een borrel te komen nuttigen met pata negra. Alsof we het nog niet druk genoeg hebben! Gelukkig (zou ik bijna zeggen) geven maar een tweetal boten hier gehoor aan. Een van de bemanningsleden is uitermate bedreven in het aansnijden van de enorme varkenspoot, maar spreekt alleen Spaans. Een taal die BartJan ook machtig is. Hij brengt de kneepjes van het vak over op ons bemanningslid en we genieten van de heerlijke ham. Het is ook nog eens zijn verjaardag (van onze Spaanse vriend), dus dat wordt gevierd. Het moet gezegd: dit kleinere en intiemere samenzijn past beter dan een megaparty op onze boot. 

In de avond gaan we met al onze crewleden, oud en nieuw, eten bij Nautica. De vorige keer dat we hier aten was het heerlijk, maar dit keer zaten er steentjes in het eten. Een excuus was wel het minste wat we verwachtten, je zult er immers maar je tanden op stuk bijten. Maar ze deden niets met de informatie en lieten zelfs doorschemeren dat ze ons niet geloofden. Zij hadden niks te maken met de steentjes.....alsof ik ze zelf in het eten zou stoppen, ridiculous! Ze zouden de eigenaar bellen, maar tot op de dag van vandaag hebben we de beste man nog niet gezien. 

NB: Tim had in opdracht gehaktkruiden meegenomen uit Nederland......dat wordt smullen!