MARTINIQUE - ANSE MITAN

ZONDAG 29 DECEMBER

Omdat we oud-en-nieuw willen vieren op Martinique laten we St Lucia vandaag weer achter ons liggen en varen noordwaarts, terug naar Martinique. Tijdens de tocht laat een van de lieren aan stuurboord ons in de steek. Hij draait door, de verkeerde kant op en borgt daarmee de lijnen niet. Bijzonder, aangezien ik voorafgaand aan onze daadwerkelijk vertrek uit Nederland alle lieren heb schoongemaakt, gerepareerd en ook weer gesmeerd. Achteraf zal blijken dat ook hier de zoutkristallen de boosdoener zijn.

We komen echter zonder verdere problemen aan op Martinique en zoeken daar naar een mooi ankerplekje. De eerste plek die we hadden uitgezocht was weliswaar rustig, maar dat kwam met name omdat het een botenkerkhof was. Geen last van buren, dat dan weer wel.

Het wordt uiteindelijk Anse Mitan en daar hebben we buren in overvloed. De eerste buurman stuurt ons weg, komt daar zelfs speciaal voor langs. Volgens hem zijn we te dichtbij. Met meters tussen de boten en de ervaring van de vorige baai voor ogen, was er echt meer dan voldoende ruimte, maar we hebben even geen zin in gedoe en verleggen de boot, meer naar buiten. Daar ligt hij verder prima. 

We gaan aan wal en eten een hapje bij ene klein restaurantje. Dat was overigens nog een hele toer, want de meeste restaurants op Martinique werken alleen met reserveringen. Heel bijzonder als je diverse lege tafels ziet (die overigens dan ook leeg blijven) en je te horen krijgt: er is geen plek. Enfin, we slagen bij een kleine burgertent ergens midden op een kruispunt. We worden er superfijn onthaald en het eten is er prima. De cocktails overtreffen zich zelfs. We hebben mazzel met onze ober Rico. Een hardwerkende vrolijke oudere man. Hij maakt de sfeer.