ANTIGUA - ENGLISH HARBOUR

 ZONDAG 23 FEBRUARI 2025

De taxi pikt ons om 9 uur op en brengt ons naar Falmouth Harbour. Een ding is zeker: aan de wegen wordt weinig onderhoud verricht. Je zou zelfs kunnen zeggen: die hangt aan elkaar van diepe putten en tussendoor zit er een klein beetje weg. De chauffeur slingert behendig van links naar rechts oom alle gaten te omzeilen. We hobbelen en bobbelen zo'n 40 minuten in de auto en belanden uiteindelijk in een enorme haven met dito schepen. Hier worden de voorbereidingen getroffen voor de mini globe (scheepjes van 5,80 meter), maar ook voor de RORC 600. En die laatste zeilschepen zijn echt enorm. We spreken een Nederlandse skipper (Rogier) van een van deze monsters en hij weet ons te vertellen dat de eigenaar van het schip ook eigenaar is van het enorme zeiljacht dat er achter ligt. Prachtige boten. Kosten nog moeite zijn gespaard om er niet alleen een op het oog prachtig zeilschip van te maken, maar ook nog snelle zeilers. Twee dagen later weten we dat de boot (Balthasar) met de Nederlandse skipper deze race heeft gewonnen. En ook al is de eigenaar van niet-nederlandse bodem (het is namelijk een Belg), het voelt toch een klein beetje als Nederlandse overwinning. Het andere zeilschip (Nyala) zullen we zien in de baai waarin we aanleggen op 25 februari, maar daarover later meer.

We wandelen naar Pigeon Beach om de start te zien van de mini globe race. Deze wordt single-handed gevaren op eigen gemaakte boten. Voor de echte liefhebber, zullen we maar zeggen. Een groot avontuur. Hde start is ene beetje ver weg, maar we mijmeren over de uitdagingen die deze boten onderweg kunnen tegenkomen en wensen ze behouden vaart. Ze gaan onderweg naar het Panamakanaal, alwaar ze op transport worden gezet naar de andere zijde, waar de race wordt vervolgd.

Na de start begeven we ons naar het havenrestaurant, eten daar een hapje en vervolgen dan onze weg naar English Harbour. Een prachtig gerestaureerde haven die nog in bedrijf is. En hier hebben ze de commercie begrepen: we moeten entree betalen om het havengebied te mogen bezichtigen. We weten dat we hier morgen met de safaritour ook langs zullen komen, maar op eigen houtje kunnen we hier veel meer tijd doorbrengen. Kwijlen bij de grote zeilboten, de oude sfeer proeven en wandelen naar een van de uitzichtspunten waar vroeger een oud fort stond.

Eenmaal terug bellen we onze taxi en eten we lekker samen op de boot een hapje met een prachtige zonsondergang als achtergrondfoto. Daar kunnen we geen genoeg van krijgen. 

Overigens bemerken we dat de dinghy water maakt en niet zo'n klein beetje. Tijdens het varen ben ik aan het hozen en vaart Ton. We zullen weliswaar niet zinken, maar aangenaam is anders.