EINDELIJK NAAR EEN HAVEN
DINSDAG 15 OKTOBER
Het is inmiddels 2,5 week geleden dat we in een haven lagen en we merken dat we behoefte hebben aan een relatief rustige slaapplek. De vaak enorme swell (deining) op de ankerplekken en het nachtelijk doorhalen om naar een volgende plek te varen begint z'n tol te eisen. We zijn moe. Maar het is klaarblijkelijk hoogseizoen, want de havens zijn vol en overal krijgen we nul op rekest. Na weer een nacht op anker, stuiterend in de branding, sturen we in alle vroegte diverse mailtjes en bellen deze na......en eindelijk hebben we geluk. We kunnen terecht in een haven op 1 uur varen van ons vandaan. Zelden hebben we zo snel onze ankerplek verlaten. We snakken naar rust.
In de haveningang ligt een vissersbootje, onduidelijk met welk doel. We varen erop af en op het moment dat we langs willen varen beginnen de mannen op het bootje te schreeuwen dat we achteruit moeten. We zien niet echt een reden, maar ze reageren dermate paniekerig dat Ton de motor in de achteruit zet. Dat kost natuurlijk tijd, een boot ligt immers niet gelijk stil. Ik speur het water af naar een reden van deze reactie en prompt zie ik op een meter afstand van onze voorpunt een enorme gele duikboot omhoog komen. We hebben mazzel, maar Ton is in alle staten. Het is gebruikelijk dat je vooraf communiceert middels de marifoon, maar die communicatie had niet plaatsgevonden.
Uiteindelijk kunnen we de haven invaren en mogen we plaatsnemen bij het pompstation. Daar moeten we twee (bijna identieke) formulieren invullen voordat we onze ligplaats krijgen toegewezen. We leggen aan, gaan naar de marina (voor nog meer papierhandel), doen de bootschappen en proberen de heren van de duikboot aan te spreken op hun gedrag. Om een lang verhaal kort te maken was hun reactie: Wij nemen geen verantwoordelijkheid en een eventuele botsing is jullie probleem.
Inmiddels heeft de Audrey ook een plek in de haven bemachtigd en besluit ik in de avond om de Zen en de Audrey uit te nodigen voor een hapje eten bij ons op de boot. Gevulde paprika uit de oven en twee verschillende salades met wat crackers. Het wordt weer een gezellige avond.
Wat een mazzel met die duikboot!
BeantwoordenVerwijderenDat kun je wel stellen, het was wel even schrikken. Zo'n duikboot weegt 100 ton en er zitten 55 toeristen in. Los van je eigen schade wil je het niet op je geweten hebben.
BeantwoordenVerwijderenOnvoorstelbaar dat het er op (en onder) water blijkbaar zó roekeloos aan toe gaat..... Andere leerzame: dat dat liedje van de Beatles dus niet helemaal hallucinant was .... nooit geweten dat duikboten daadwerkelijk geel zijn ..... ;) Goeie verdere vaart, geniet van rust in haven en daarna weer van alle avonturen op volle zee.
BeantwoordenVerwijderen