CABO DE CRUZ

ZONDAG 1 EN MAANDAG 2 SEPTEMBER 

Na een aantal dagen op anker te hebben gelegen is het weer tijd om de watertanks te vullen en onze accu's bij te laden. We zoeken een kleine haven op met voldoende diepgang en komen uit in Cabo de Cruz (nog steeds in dezelfde Ria), een kleine 1,5 uur varen. Bij deze haven worden we allervriendelijkst ontvangen. De voorzieningen zijn uitermate beperkt, maar de gastvrijheid is hartverwarmend. 

Ook het serviceniveau is meer dan we hadden verwacht. Zo willen we nog een extra grote verloopstekker hebben voor de walstroom, just in case......gaat de havenmeester regelen. En warempel, de volgende dag heeft hij het beloofde koppelstuk tegen een meer dan redelijke prijs.

We vullen de tanks bij, draaien de was en doen wat boodschappen in de kleine supermarkt in het dorp en komen er achter dat onze waterkoker het zoutwater avontuur van enige tijd terug niet heeft overleefd. Aangezien dit dorp weinig tot geen voorzieningen heeft, betekent dit dat we terug moeten naar Boiro voor een nieuwe waterkoker. Ik mag van de havenmeester een half doorgeroeste fiets lenen om het stuk naar Boiro te fietsen, een kleine 6 a 7 km verderop. Het is heuvelop, heuvelaf, zonder versnellingen en zonder fietspad. Normaliter geen probleem, maar de rijstijl van mijn medeweggebruikers en de kwaliteit van de fiets maken de tocht toch meer dan avontuurlijk. De fiets zelf heeft geen slot, maar ik hoef niet bang te zijn dat er veel interesse is voor dit vehikel. Gewapend met een nieuwe waterkoker keer ik weer terug bij de boot en ga ik aan de slag voor weer een uitgebreide maaltijd.