SANTIAGO DE COMPOSTELLO HERE WE COME

ZATERDAG 31 AUGUSTUS 

Vandaag gaan we met de bus naar Santiago de Compostella. Ooit had ik het plan om ook een stuk te lopen van deze pelgrimstocht, maar zover is het nog niet gekomen. Ik ben echter wel nieuwsgierig naar de stad en de kerk waar alle pelgrims uiteindelijk hun laatste stappen zetten. Voordat het zover is moeten we eerst met de bus. Een tocht van een uur en 10 minuten voor €4,65 pp. Geen geld.

We varen met de dinghy naar de haven, leggen hem vast aan een van de kikkers en lopen naar de bushalte. Bushaltes kennen ze hier overigens niet echt. Er zijn virtuele haltes waar je gaat staan en als de bus aan komt rijden steek je je hand op. Met een beetje geluk stopt de bus dan. En dat geluk hebben we vandaag!

Echter.......onze buschauffeur heeft hoogstwaarschijnlijk les gehad op het circuit of ergens op de Nürburgring, want met een bloedvaart scheurt hij door alle kleine dorpjes, langs diverse rotspartijen (afgronden), onderwijl kleine auto's opduwend. Remmen doet hij nauwelijks. Hij rijdt echt achterlijk hard. Toegegeven, ik rij zelf ook graag door, maar dit is ook mij te gortig. Ik ben blij als we bij het eindpunt aankomen en we weer vaste grond onder de voeten hebben. Je zou bijna de grond kussen, zeg maar. 

Eenmaal in het oude gedeelte van Santiago is het een drukte van jewelste. Onderweg zagen we al pelgrims lopen, maar hier, bij de eindbestemming krioelt het van de rugzakken met de Jacobsschelp, het teken van de tocht. De stad zelf bestaat uit kleine smalle en steile straatjes. En overal vind je oude architectuur.........en heel veel toeristische winkels. Teveel naar mijn zin. Je kunt bijna alles krijgen in de vorm van of bedrukt met de schelp. We slenteren wat door de straten en besluiten uiteindelijk om Komoot weer te raken. Wat volgt is een werkelijk prachtige tocht. Door de oude stad, een mooi park met schitterende vergezichten en een stukje groen, net buiten de stad, met een allerschattigst riviertje. We genieten. 

In het park is iemand van de plantsoenendienst druk in de weer om het parkje aan te harken. We zeggen hem vriendelijk gedag. Dat is blijkbaar voor hem aanleiding om ons te wijzen op een werkelijk prachtige plek in het park. Hij vertelt, in het Spaans, over het deel van het park dat behoort bij de universiteit en verwijst ons naar een plek met een schitterend uitzicht over de oude stad. 

We eindigen weer op het plein bij de kerk. Vol met mensen en hun menselijke emoties. Bij sommigen is de ontlading groot. Mooi om te zien. De kerk zelf kunnen we helaas niet bezichtigen. Alle kaartjes zijn uitverkocht. Jammer.  

Omdat we nog tijd over hebben en de eerste tocht uitermate goed was bevallen besluiten we nog een tweede komoottocht te lopen. Helaas een misser. Met deze tocht slaat Komoot werkelijk de plank mis. We breken 'm voortijdig af en gaan terug naar de bus.

Anderhalf uur later zijn we dan eindelijk weer op de terugweg.....and guess what? met dezelfde chauffeur. We geven helaas een verkeerd adres op, die blijkt 1 halte te ver. Onderweg drukken we tijdig op de knop, maar de chauffeur weigert om te stoppen bij onze halte en rijdt door naar het eindpunt. Want, zo wist hij te duiden, daar hadden we voor betaald. Daar staan we dan, 10 kilometer verder dan waar we moeten zijn, met een chauffeur die de werkdag erop heeft zitten. Over 2 uur komt er nog een bus, wist de beste man te vertellen, zover reikt mijn Spaans inmiddels. Tien kilometer lopen is normaal gesproken geen probleem, maar we hebben er al een hele dag opzitten en het wordt binnenkort donker. En twee uur wachten........ liever niet.

We besluiten naar een nabijgelegen tankstation te lopen en daar worden we allervriendelijkst geholpen door de tankbediende. Hij belt een taxi en voordat we het weten staan we weer in de juiste haven. Die ligt inmiddels vol met Nederlandse boten. We varen overal even langs om hallo te zeggen en ploffen uiteindelijk nog kort neer bij de Eva Kristina. (de Luwte is er ook)

Eenmaal op de boot eten we noodles a la Beautje (ze hadden ons een noodle gerecht meegegeven om te proberen; erg lekker) en zijn we blij als we eindelijk in ons eigen bedje liggen.