WE GAAN OP ANKER - DINGHY RACE

ZONDAG 18 AUGUSTUS

In afwachting van het juiste 'weer-window' voor de oversteek van de Golf van Biskaje, willen we net voor de haven van Cameret op anker gaan liggen. De voorbereidingen worden getroffen, het water wordt volledig bijgevuld en met de bolderkar trek ik naar de supermarkt.......maar helaas, die was net een kwartiertje ervoor dicht gegaan. Beetje jammer. Betekent dat we maandag met de bijboot de grotere boodschappen moeten doen. Het is wat het is (een inmiddels bijna mantra-achtige uitspraak tijdens deze reis). Wel heb ik eindelijk twee standaardjes gevonden voor de foto's van mijn ouders. Die wil ik graag, net als de foto's van de kinderen, dichtbij hebben. Ze krijgen een prominente plek in de boot, naast de knuffel die ik van Bente meekreeg.

Overigens is het nog steeds feest in Cameret. Onder het 'genot' van een hoop gedoedel van een doedelzakspeler worden er volksdansen uitgevoerd in de straat. Ik vermoed dat hij steeds een andere nummer speelt, maar het klinkt voor mij allemaal hetzelfde en het geluid draagt tot aan de boot. Na 8 uur gedoedel ben ik blij dat hij ook uiteindelijk aan de borrel gaat. Ik was er wel een soort van klaar mee zeg maar. 

We leggen het schip voor anker en varen met de dinghy terug naar de Simon Hendrick voor een borrel. Na enige drank besluiten de heren om een wedstrijdje te doen met de dinghy's. Of dat helemaal slim was, is maar de vraag, maar ze hebben de grootste lol. Laat ik maar zeggen dat de uitkomst van deze race 'inconclusive' was.

Eenmaal weer terug op ons eigen schip slapen we als de beste. We liggen in de luwte. Het ankeren bevalt ons prima.