TOERIST IN CHERBOURG - OP DE STEP, OP DE STEP, IK BEN ZO BLIJ DAT IK 'M HEB!

ZATERDAG 10 AUGUSTUS

Zoals afgesproken gingen we niet klussen maar een stukje van de stad verkennen. We zetten Komoot aan en wandelden langs de diverse mooie (en minder mooie) plekjes van Cherbourg. We ploften neer op een terras voor een bakje koffie, bezochten een lokale markt en kochten daar onze spullen voor een picknick: een (door Neanderthalers goedgekeurd) biologisch brood (wat was ik blij dat mijn tanden goed vast zitten; maar het is vast heeeeeel gezond), een heerlijke verfrissende fles perensap en diverse Franse kaasjes. Bij een loopbrug naast de vissershaven nuttigden we onze lunch. Heerlijk kneuterig genieten. 

We gingen ook nog op zoek naar elektrische stepjes om daarmee onze actieradius te vergroten. Helaas was er in het centrum van Cherbourg niets te vinden anders dan enkele formule 1 steps tegen de woeste hoofdprijs. En dat was nou ook weer niet de bedoeling. We zochten iets eenvoudigs en betaalbaars. Iets wat de zilte zeelucht zou kunnen doorstaan. 

Ton besloot naar de boot terug te gaan en ik ging nog verder op zoek naar stepjes net buiten Cherbourg. Een behoorlijke trippel, maar ik had geluk. Ik vond twee betaalbare steps en zelfs een action waar ik nog mijn slag sloeg voor enkele gebruiksartikelen. En daar stond ik dan: vele kilometers buiten de stad met twee enorme dozen en nog andere boodschappen. Dragen was geen optie (iets met te zwaar en te korte armen) en helaas waren de steps niet geladen, dus die konden geen dienst doen als vervoermiddel. Al vraag ik me af of ik het dan had aangedurfd om op 1 step alle andere spullen te vervoeren. Dat denk ik eerlijk gezegd niet. 

Lang leve de google translate! Want mijn Frans c'est ne pas tres bien en het Engels van de verkoopster wasn't very well either. Ze belde voor mij een soort van Uber die mij en al mijn spullen naar de haven bracht. De auto voelde als heerlijke luxe. Wat was ik blij dat ik niet dat hele stuk hoefde te lopen met al mijn spullen.

In de avond werden de stepjes uitgeprobeerd op de steiger. Een hachelijke onderneming gelet op de wijn die al in de man/vrouw zat en de beperkte breedte van de steiger. Maar wat hadden we een lol. 

We sloten deze heerlijk dag af met een gezellige borrel met onze overburen van de Faja Lobi, Theo en Michelle. 'Of we ook oesters lustten?' Zij hadden verse oesters gekocht. En ja, wij houden van oesters, heerlijk zelfs. Theo zorgde voor het prepareren ervan. Ik keek gelijk de kunst af, want we hebben alle materialen aan boord, maar nog niet eerder zelf oesters gekocht en bereid. We genoten met volle teugen! En onderwijl kregen we nog waardevolle tips van deze wereldreizigers. Zij waren al 24 jaar aan het zeilen (gestart toen Theo 58 was!) en waren al meermaals de wereld rond geweest. We gaan hun tips zoveel mogelijk ter harte nemen. 

We hadden ook deze kunnen nemen!